Column: Nooit echt tegen Jos geracet
Gepubliceerd op 01 november 2011 door Niels Hendrix
Eigenlijk gek, wanneer je bedenkt dat Jos en ik nooit tegen elkaar hebben geracet. Da's niet helemaal waar, want nog niet zo lang geleden was er op Zandvoort een presentatie van de racegame F1 2011 en daar hebben wij samen virtueel gereden. Max won en daarmee is gelijk aangetoond dat racegames niet echt helemaal "onze" dingen zijn.
Hoewel daar nog wel eens anders over gedacht wordt, heb ik absoluut respect voor alles wat Jos gepresteerd heeft. Ik ben daarbij echter nooit in zijn slipstream kunnen komen. Er zijn zeker overeenkomsten in de Formule Opel en bij het team van Van Amersfoort, waar hij eerder reed en ik volgde. Daarna ben ik teruggegaan richting toerwagens. Iets waar ik ooit in ben begonnen met de Citroën. Ik heb in de periode daarvoor ook nooit gekart. Jos wel. Uiteindelijk ben ik er wel van overtuigd dat je als coureur allemaal hetzelfde doel hebt: De Formule 1!
Tom Coronel in 1998 in de Japanse Formule Nippon
In 1999 test Tom met de Arrows F1 op Barcelona
Heel eerlijk: Ik ben er dichtbij geweest, maar heb het niet gered. Het bleef bij testronden en die smaakten zeker naar meer. Daarin moet je ook realist zijn. Fans kunnen nog zo overtuigd zijn van het feit dat je in de Formule 1 thuishoort, je sponsors gaan daar ook in mee, maar het is uiteindelijk de teambaas die beslist. In de tijd bij Arrows had Jos nu eenmaal meer ervaring en was ook sneller. Niet zo gek dus dat ze voor hem hebben gekozen. Maar laat duidelijk zijn het gevoel van de testen van F1 Arrows in Barcelona vergeet ik nooit meer!
Er komt kunst en vliegwerk aan te pas tijdens de WTCC in 2010
Uiteindelijk kwam ik in Japan terecht. Een waanzinnig gaaf land, alhoewel het in het begin zeker erg wennen was. Daar heb ik alles kunnen doen dat heeft bijgedragen aan mijn huidige lange CV. Met resultaten die velen in de huidige Formule1 zeker niet op hun lijstje hebben staan. Ik heb dat spoor gevolgd en er absoluut geen spijt van. Vaak werd ik in vergelijkingen naast Jos gezet. Terecht of onterecht? Ik weet het niet. Wat wij met elkaar gemeen hebben, is het reizende bestaan en een stukje egoïsme. Wij zijn laptime-junkies en zetten alles opzij om op de hoogste niveaus zo goed mogelijk te racen. Voor mij lag dat de afgelopen tien jaar in het Europees en Wereldkampioenschap voor Toerwagens. Absoluut gaaf om je in die klasse te meten met coureurs van naam die daar aan meedoen.
De huidige WTCC auto van Tom, de ROAL Motorsport BMW 320 TC
Het podium werd in 2011 al meermaals bezocht
Van buitenaf lijkt het soms eenvoudig, maar geloof mij, het is echt racen en je krijgt niets cadeau. Inmiddels heb ik twee van deze WTCC races mogen winnen. Tweemaal in Japan, wat ik toch nog steeds beschouw als mijn tweede race-vaderland. De eerste zege was emotioneel en de tweede, heel recent, heb ik zeer intensief beleefd. Het is en blijft waanzinnig om te zien hoe Japanners nu nog steeds reageren. Geloof me er staat een enorme rij mensen tijdens de handtekeningensessie. Ik heb dit jaar iPods, iPhones, buiken, armen kledingsstukken en ik weet niet wat van een handtekening moeten voorzien. Super leuk.
Daarnaast heb ik meerdere malen bij de 24 Uur van Le Mans mee mogen doen. En wanneer ik dan toch nog even op de Formule 1 mag terugkomen. Via de EuroBoss (dat laatste kan geen toeval zijn!) serie mag ik regelmatig met een auto van Klaas Zwart rijden. Daarmee heb ik nog steeds datzelfde gevoel als destijds tijdens die F1 test.
En Jos... ik kan genieten als ik hem samen met Max over de wereld zie trekken van kartrace naar kartrace. Zelf ben ik nog niet zover, maar ik hoop oprecht dat als onze zoon zover is - en hij het leuk vindt - ik op dezelfde manier als Jos door de wereld kan trekken. Lijkt mij super en wie weet kunnen we dan ook nog eens tegen elkaar racen!
Tom Coronel
http://twitter.com/tomcoronel
www.youtube.com/tomcoronelracing
