Ook in Silverstone blijkt Michael Schumacher de sterkste

Gepubliceerd op 11 juli 2004 door Jo Vleugels

Geen zonnige hemel boven Silverstone. Eerder een beetje druilerig en koud weer. Maar niets kon Michael Schumacher ervan weerhouden hier zijn 80e overwinning te vieren. Met een twee-stops strategie wist hij Kimi Räikkönen voor te blijven. Barrichello pakte de derde plaats tijdens deze race. Michael Schumacher kreeg het niet in zijn schoot geworpen deze keer en moest er een beetje harder voor werken dan in sommige vorige races die wij gezien hebben.

Kimi ziet zijn kansen groeien, maar voorlopig is het nog Michael Schumacher

Kimi Räikkönen maakte een superstart. Later bleek dat hij een stuk lichter was dan Michael Schumacher. Bovendien zijn de Michelin banden beter geschikt om snelle starts te maken. Vlak na zijn eerste pitstop kwam Kimi in druk verkeer terecht. Een gevecht met Sato en vlak erna het passeren van beide Minardi's kostte Kimi net teveel tijd. Toen Michael Schumacher na zijn pitstop in de 15e ronde de baan opkwam, wist hij marginaal voor Kimi te blijven.

Hoewel de McLaren's bewezen met de MP4-19B weer helemaal erbij te horen, bleken ze niet over de hele ronde sterker dan de Ferrari. De McLaren's toonden betere mechanische grip in de bochten, maar de Ferrari's bleken toch over wat meer motorvermogen te beschikken op de vele plekken waar volgas gereden kan worden tijdens een rondje Silverstone.

Een omslag in de wedstrijd was een spectaculaire crash van Jarno Trulli in de Renault. Bij het uitkomen van de uiterst snelle Bridge bocht brak waarschijnlijk zijn achterwielophanging. Na twee fikse draaiers, een flinke klap in de bandenstapel en aansluitend een salto in de grindbak, mag Trulli zeker van geluk spreken dat hem niets mankeerde.

Crash Jarno Trulli

Naar aanleiding van deze crash werd de safety-car ingezet en kon Kimi Räikkönen het gevecht met Michael Schumacher opnieuw aangaan doordat Kimi met een snelle pitstop in deze situatie het nadeel van zijn drie-stop strategie neutraliseerde. Maar ook in het laatste stuk van de wedstrijd bleek dat de plus van meer grip bij de McLaren niet kon opwegen tegen de hogere snelheid die de Ferrari had.

In de punten reden verder achtereenvolgens: Button, Montoya, Fisichella, Coulthard en Webber. Dit middenveld zorgde tijdens de race op veel plaatsen voor leuke gevechten. Een compliment daarbij ook aan de regie van de televisie-uitzendingen die bewees een stuk kundiger te zijn dan hun Franse collega's.

Eindelijk weer eens een gevecht om plek één!

Een angstig moment in de wedstrijd was de laatste pitstop van Bruni in de Minardi. Bruni reed weg toen de brandstofslang nog in de auto zat. Gelukkig waren er geen zware letsels bij de monteurs. Minardi was door het overlijden van 'sporting director' John Walton in rouw. De auto's reden praktisch zonder reclame, enkel met de letters "John Boy", versierd met hartjes als eerbetoon aan de sympathieke Walton.

De Minardi met Zsolt Baumgartner moest met technische problemen aan de kant. Pantano maakte een beetje curieuze draaier en moest zijn Jordan vervolgens in de grindbak parkeren.

De meest opmerkelijke uitvaller was van Panis. De brandblusser in zijn Toyota meende te moeten laten zien wat hij kon en daardoor verloor Panis elk zicht. Hij was de eerste uitvaller van de race. Het zijn dergelijke kleine dingen waarbij je denkt dat het iedereen kan gebeuren, maar Ferrari bewijst steeds weer dat het bij hun niet gebeurt.

Alonso bewees dat hij inmiddels geleerd heeft dat hij iets beheerser moet starten uit het achterveld. Ondanks het feit dat hij meteen aandrong vanuit zijn twintigste plaats, hield hij bij de eerste bocht in om positie te kiezen en wist vervolgens een strakke race te rijden en tenslotte nog als tiende over de streep te komen.

Jo Vleugels