scroll
Scroll naar benedenvoor het laatste nieuws

Mooie overwinning Ferrari, Irvine derde

Gepubliceerd op 15 september 2002 door Dennis Visser

Een 'grande festa rossa' op het lange rechte stuk van het Autodromo Nationale di Monza was de beloning van de Italiaanse tifosi voor het team van Ferrari, na een sterke één-twee. Geen moment werden winnaar Rubens Barrichello en de als tweede geklasseerde Michael Schumacher bedreigd door de concurrentie. Eddie Irvine kreeg met een derde plek loon naar werken. Al de hele Grand Prix was de Ier bovenin de tijdenlijsten te vinden, een evenaring Jaguars beste klassering (Monaco 2001) was verdiend en broodnodig voor het hele Jaguar-team.


De basis van Barrichello's overwinning werd al in het begin van de race gelegd. Na een goede start, en het afsnijden van de chicane, manouvreerde Ralf Schumacher zich naar de eerste positie, gevolgd door Montoya. Nog geen drie ronden later blies Ralf echter zijn BMW op, één ronde later gevolgd door een geslaagde inhaalpoging van Barrichello op Montoya. Toen vervolgens ook Schumacher Montoya inhaalde leek de strijd om de kopposities gestreden.

In tegenstelling tot alweer een Ferrari-overwinning, de dertiende van dit seizoen, was Ferrari's pitstopstrategie opmerkelijk. Het gebeurt niet vaak dat de strategieën binnen een team verschillen, Ferrari gaf hiervan vandaag wel een demonstratie. Rubens Barrichello stopte twee maal, in de 19e en de 36e ronde, Michael Schumacher slechts één maal, in de 27e ronde. Toch bracht dit beide coureurs hetzelfde: na Barrichello's laatste pitstop kwam hij binnen een seconde voor Michael Schumacher terug op de baan. In deze volgorde kwam vervolgens geen verandering meer, wel in de positie ten opzichte van andere coureurs. Zowel Schumacher als Barrichello liet zich tegen het einde van de race terugzakken, zij lieten zelfs coureurs die ze daarvoor op een ronde hadden gezet zich weer van die ronde achterstand ontdoen. De voorsprong op de nummer drie was zo groot dat het geen kwaad kon het materiaal hiermee te sparen.


Eddie Irvine eindigde de Grand Prix uiteindelijk als derde, mede door het uitvallen van Montoya en Raikkonen. Montoya moest in de pits opgeven met een gebroken wishbone, Raikkonen blies een Mercedes-motor op. Eddie Irvine bleef met zijn derde plek de Renaults van Trulli en Button voor. Met de vijf punten die Renault behaalde verstevigde het Franse team de vierde positie in het constructeurskampioenschap, het team van Peter Sauber (vijfde in dit kampioenschap) behaalde geen punten. Overigens zijn de door Renault behaalde punten een goede prestatie (de beste van het seizoen), aangezien Jenson Button zich als 17e gekwalificeerd had en Jarno Trulli als laatste moest starten nadat hij bij de opwarmronde niet weg kwam.