De F2002: veni, vidi, vici
Gepubliceerd op 01 april 2002 door John ter Meer
Het was in zijn Formule 1 debuut direct de eerste zege; het jongste stijgerende paard uit de Ferrari F1 stal, de F2002 kwam, zag en overwon in de Grand Prix van Brazilië 2002. En de berijder van deze volbloed boekte alweer zijn vijfenvijftigste Grand Prix zege: Michael Schumacher is de naam. Hij is bij leven en welzijn reeds een legende. Een andere levende legende maar dan uit een andere tak van sport, de Braziliaan Pelé, was door de organisatie opgetrommeld om de winnaar op het circuit van Interlagos af te vlaggen. Maar juist op het moment dat Michael Schumacher winnend over de meet stoof, met in zijn kielzog zijn broertje Ralf, stond ’s werelds beste voetballer uit vervlogen tijden gezellig met een official te keuvelen, met zijn rug naar het asfalt.
Het zal de Duitse wereldkampioen Schumacher een worst wezen. Hij kan weer een overwinningsstreepje op zijn lijstje F1 Grand Prix overwinningen bijturven. Door een inschattingsfout van Juan Pablo Montoya, die vanaf pole position vertrok, rijdt Schumacher bijna de hele race souverein van voren. Galant laat hij Rubens Barrichello, die met een tweestops strategie vanaf de achtste plaats oprukt naar positie twee, nog voorgaan. Schumacher moet geweten hebben dat het slechts voor tijdelijk was. Want de Duitser is er de man niet naar om cadeautjes ‘um sonst’ uit te delen. Echter, met twee stops zou Barrichello gewoon weer netjes achter Schumacher aangesloten zijn. Maar de Braziliaan haalt de eerste stop niet eens. Voor de achtste keer achtereen zal Barrichello in zijn thuisland niet finishen. Het is de wereld op zijn kop. De F2002 van Michael Schumacher wordt voor het eerst ingezet. De twijfel over de betrouwbaarheid zou in Brazilië weggenomen moeten worden. Over de F2001 bestaat geen enkele twijfel meer. Die heeft zijn betrouwbaarheid immers al meer dan genoeg bewezen. Maar de jongste telg uit de Ferrari stal haalt probleemloos de finish, daar waar de F2001 de geest geeft. Weer pech voor Barrichello. De eerste tekenen wijzen op een afgebroken onderdeel van de achterwielophanging, maar aan de manoevres van de pechvogel te zien kan het ook wel eens een misrekening in het aantal liters benzine zijn. Het zal je maar gebeuren.
Inutssen is Juan Pablo Montoya aan een inhaalrace begonnen. Vertrekkend vanaf pole position moet hij zijn leiderspositie in de eerste scherpe linkerbocht na de start laten aan Michael Schumacher. Montoya lijkt teveel bezig om Schumacher in de weg te zitten en gaat te snel naar links waardoor hij snelheid op het rechte stuk verliest. Schumacher start goed, gewoon hard in een rechte lijn naar voren. Montoya ziet Schumacher links naast hem en weet op dat moment dat hij fout zit. In een poging de Duitser uit te remmen wijkt hij te ver van zijn lijn af naar de buitenkant van de bocht, waar de grip per definitie slecht is. Met de onvermijdelijke onderstuur kan de Colombiaan niet meer optimaal de bocht rijden en moet Schumacher voor zich dulden. In plaats van geduldig een kans af te wachten om de wereldkampioen terug te pakken, de BMW Williams staat immers op Michelin rubber waarvan bekend is dat de prestaties ervan goed zijn op zeer warm asfalt, wil Montoya overhaaast zijn fout goedmaken. Hij vermorzelt even verderop (nog steeds in de eerste ronde) zijn voorspoiler op de achterkant van de Ferrari van Schumacher die wonderwel zonder schade verder kan rijden. Maar Montoya kan direct de pits opzoeken. Met in zijn gezelschap Giancarlo Fisichella en Allan McNish die schade ondervinden van de ronddwarrelende Williams spoiler.
Na het Barrichello drama, we schrijven ronde zeventien, ziet de top zes er als volgt uit: Michael Schumacher, broer Ralf, Trulli, Coulthard, Button en Raikkonen. De laatste vier voeren een interessant Renault-McLaren gevecht. Pas na de eerste en enige pitsstop van de volledige top acht die door Heidfeld en Salo worden volgemaakt, verandert de volgorde in het voordeel van McLaren. Coulthard pakt wat tijdwinst tijdens de pitsstop van Trulli en is met zijn eigen stop ook wat sneller en Raikkonen haalt Button in aan het eind van het rechte stuk na start/finish. Ondertussen liggen er al wat coureurs uit, naast Barrichello en Olivier Panis ook (weer) de beide Arrows coureurs.
Het venijn zit hem weer eens in de staart. Het gat tussen het leidersduo de gebroeders Schumacher wordt kleiner en kleiner. Ralf komt steeds dichterbij en nadert zijn broer tot op een paar tienden van een seconde. Iedereen gaat er eens goed voor zitten. Ook achter de vechtende broers tekenen zich interessante ontwikkelingen af. Montoya heeft zich vanuit het achterveld alweer teruggevochten naar een zevende positie, een paar seconden achter Jenson Button. En dat met nog zeventien ronden te gaan. De situatie blijft ongewijzigd tot tien ronden voor het einde. Op dat moment zijn er nog vijftien auto’s op het asfalt. Dat is wel eens anders geweest op Interlagos. Montoya heeft de druk vol op de ketel bij de jonge Brit Button. Het is echter de druk op de motor van de Renault van Trulli die teveel wordt. Hij blaast, rijdend op een vijfde plek, zijn motor op. Exit, Trulli. Montoya heeft dus een WK puntje in de zak, maar ook Mika Salo in de Toyota zit met een zevende plek op het vinkentouw.
Een echt gevecht tussen de broers Michael en Ralf Schumacher komt er helaas niet. Het lijkt wel of Michael nog wat reserve overhoudt. Hij duldt zijn broer achter hem en lijkt geen moeite te hebben om dat zo te houden. Derde ligt nog altijd Coulthard en vierde Raikkonen die met nog drie ronden te gaan zijn rechterachterwiel ophanging afbreekt. Pech voor de ene Fin, geluk voor de andere: Button schuift op van vijf naar vier, Montoya van zes naar vijf en…Mika Salo van zeven naar zes. Puntje voor Toyota dus. De laatst paar ronden verandert er niets meer en de broers Michael en Ralf komen, als aan een touwtje, in die volgorde ook over de streep. En Coulthard pakt zijn eerste punten. Button eindigt als vierde en wordt daarmee beloond voor zijn ijzersterke rijden.
Het was een interessante, klassieke race met alle ingrediënten: fouten, botsinkjes, persoonlijke drama’s en veel inhaalmanoevres aan het einde van het rechte stuk na de start/finish. En een voetballer die vergeet te vlaggen. Het stoplicht springt op rood, het stoplicht springt op groen, op Interlagos is er altijd wat te doen…
